wattenschijfjes

Ik moet toegeven dat ik af en toe toch wel een beetje geitenwollensokkengedrag vertoon. Ik hergebruik verpakkingen, maak er opbergdozen van, of zeepbakjes, of bakjes voor potloden, ...
Ik gebruik al lang herbruikbare zakken, maakte al eens mijn eigen handzeep, en verwerk regelmatig kapotte of te kleine kledij tot pennenzakken, toilettassen, ... Ik experimenteer nu ook met de zeep en shampoo van www.werfzeep.nl, en dat bevalt mij ook echt prima. Veel beter voor het milieu en mijn huid ziet er minder uitgedroogd uit na het douchen. Ook de kruidenshampoobar is echt prettig om mijn lange haren mee te wassen: ze ruikt superlekker en mijn haren hebben veel minder last van statische elektriciteit. Dat scheelt ook weer in de roze zak.

Onlangs kwam ik tijdens een van mijn dagelijkse treinritten zelfgemaakte wattenschijfjes tegen op Pinterest. Ik had me al een paar keer de bedenking gemaakt dat die wel snel zakken als je elke dag probeert je ogen beter te doen uitkomen (ik kom niet buiten zonder make-up) maar die make-up er 's avonds ook wel weer af wil. Met wat restjes stof, een lapje flanel en een oud lakentje van wafelkatoen begon ik te experimenteren.

Het eerste schijfje, met het paarse randje met bloemetjes, maakte ik van twee laagjes wafelkatoen en een laagje zachte flanel. Niet alleen is dit veel werk met het bieslintje er om heen, het resultaat is ook niet naar mijn zin. Het tweede stiksel is zichtbaar aan de onderkant en het bieslintje zit daar toch ook wat gefronst en maakt de rand dikker. Ik had ook wel een kleine vorm genomen om van te starten, dat helpt uiteraard ook niet om het lintje mooi te kunnen keren. De rand is ook niet heel zacht, de pad zelf is door zijn dikte nogal stug. Ik ga het wel eens testen, of misschien moet ik een grotere maat nemen en een laagje minder wafelkatoen, maar denk niet dat ik er het gewenste resultaat mee ga bereiken.

Het tweede wattenschijfje, met de bloemetjes, maakte ik van één laagje wafelkatoen en één laagje bloemetjeskatoen. Goede kanten op elkaar, stikken en een keergat laten, bijknippen, omkeren en nog een stikseltje errond. Dit is al veel dunner, maar de wafelkatoen is al ettelijke keren gewassen en dus redelijk hard (ik heb geen droogkast).

Het grijze wattenschijfje, maakte ik op dezelfde manier als die met de bloemetjes, maar dan met flanel in de plaats van katoen. Ik denk dat die perfect dienst kan doen, maar die vind ik qua kleur echt wel oersaai.

Dat met de hartjes tenslotte, maakte ik met een techniek die ik vooraf niet de mooiste vond (ik hou er niet zo van dat de locksteek zichtbaar blijft), maar lijkt nu nog de beste. Ik legde eerst een laagje flanel, dan wafelkatoen en tenslotte een mooi katoentje. Daarna stikte ik alles aan elkaar vast met de locksteek op mijn naaimachine. Die vind ik mooier dan de steek met de lockmachine, maar dat kan ik bij een volgende experiment toch ook nog eens proberen, want het voordeel daar is uiteraard wel dat je stoflagen mooi afgesneden worden. De flanellen kant zou ik zelf gebruiken om mijn make-up te verwijderen. Op deze manier kan ik mijn talrijke restjes toch een tweede leven geven om een bonte verzameling wattenschijfjes te maken.

Ondertussen een hele berg geproduceerd met enkel een katoentje en een laagje flanel. Dat is soepel dus volgt de contouren van je gezicht goed. Ik heb ook de indruk dat ik hierdoor veel minder ontschminker nodig heb, die blijft een beetje meer op de flanellen zijde liggen dan wanneer je een watje gebruikt, maar het resultaat is hetzelfde. Na gebruik stop ik ze in een groentenzakje van de supermarkt (ik zette een koordstopper op het touwtje) en dan kunnen ze zo de wasmachine in.

Misschien zijn ze ook wel leuk om cadeau te doen aan een milieubewuste vriendin.

pyjamabroeken

Nog meer kapstokfoto's :-)

Deze pyjamabroeken heb ik in het najaar al gemaakt zodat ik in stijl naar het ziekenhuis kon. Lekker brede broekspijpen om er zeker met mijn plaaster door te kunnen. En eens ik terug thuis was, wou ik eigenlijk niet veel anders meer dragen. Lekker comfortabel, en leuke kleurtjes. Er staat maar een van mijn broeken op de foto, mijn andere was in de wasmand. Ik blijf ze graag gebruiken.

Ook altijd leuk om cadeau te geven, de donkere was zo'n cadeautje.  Die wordt eveneens vaak gebruikt. Daar voegde ik nog een kleine liefdesverklaring aan toe... Die labeltjes maken het af vind ik, ik ben fan.

lief bloesje met vlindermouwen

Het lijkt wel alsof ik niets voor mezelf maak. Om een of andere reden komen die creaties niet op mijn blog terecht. Vooral omdat ik zelf niet graag poseer waarschijnlijk. 

Dus bij deze: een kapstokfoto.

De zoveelste zondagse storm, die volgens de weermannen niet aan de definitie voldoet maar voor mij toch een uitnodiging is om binnen te blijven, doet mijn naaimachine weer lonken. Een Utrechts stofje van vorige week, zacht roze met blingbling, dat vraagt om een eenvoudig model met aangeknipte mouwen. Ik hou mijn oude knipmodeboekjes zorgvuldig bij, en vond dit patroon in een editie van vele jaren geleden.

De technieken van de zomercursus "werken met stretchstof " van ondertussen bijna 2 jaar geleden kwamen goed van pas. Ik geef wel toe dat ik het kraagje nog even opnieuw in een ander stofje geprobeerd heb om er zeker van te zijn dat ik het bloesje niet verpestte, een werkwijze die ik tegenwoordig toch meer toepas en die maakt dat mijn projecten ook meer en meer slagen.

Laat de lente (en de feestjes) maar komen, ik heb er zin in! 

boekomslag in stof

Het is in deze digitale tijden misschien nog ouderwets, maar voor mijn dagelijkse werk, heb ik naast mijn laptop toch ook nog altijd graag een schriftje waar ik de ganse dag mijn "to do's" noteer die ik mondeling doorkrijg.




Stijlloze schriften op kantoor, balpennen die verloren gaan, of gezeul met een pennenzak bovenop de laptop, muis, GSM's, brillen, ... dat vraagt om een creatieve oplossing. Meer orde in mijn werk was ook één van mijn goeie voornemens voor het nieuwe jaar, dus dit paste volledig in het plaatje. En een bezoekje aan de lapjesmarkt in mijn favoriete Hollandse stad Utrecht zorgde ervoor dat mijn naaikriebels terug aangewakkerd werden.
Heel veel denkwerk had ik niet nodig, ik wist vrij snel wat ik wou, vond inspiratie op Pinterest om het ontwerp te tekenen en restjes stof. Het schriftje is in A5 formaat zodat het niet te veel plaats inneemt op mijn werkplek en gemakkelijk overal mee naar toe kan.

De cover kan gesloten worden met een gesp, zodat alles netjes bij elkaar blijft als ik van het éne lokaal naar het andere ga, of van het éne gebouw naar het andere.  Plaats voor balpennen en een (bij voorkeur roze) fluostift waren voor mij noodzakelijk, zo organiseer ik me liefst op het werk.
Daarnaast zorgde ik ook nog voor een elastiek zodat ik de pagina's die ik niet meer nodig heb, erachter kan stoppen. Tot nu deed ik dat met een ijzeren klem, maar die verloor ik wel eens wanneer mijn schriftje in of uit mijn rugzak ging. En die balpennen mochten liefst niet onder het schriftje liggen zodat ik er altijd aan kan tijdens het schrijven. 

Daarnaast had ik ook nog graag een flapje om af en toe toch nog een opgeplooid blad papier te kunnen wegsteken, want af en toe wordt er toch ook nog eens iets geprint.

Een zondagse storm, rust in huis, et voilà: Boekomslag klaar! Nu ga ik met nog meer plezier werken morgen.