knuffelpennenzak

"Mama, kan jij van een knuffeldiertje ook een pennenzak maken?"

Tuurlijk kan mama dat. Denkt ze toch...

Toch even wat nadenken, en met wat tips en hulp van de grootste puber de hond op de operatietafel gelegd, rug opengemaakt, liposuctie van de buik, gezorgd dat de vulling van poten, staart en kop bleef zitten en een binnenzakje gemaakt voor de hond van een restje stof met blauwe schaapjes. Een beetje handwerk hier en daar, want zo'n hond laat zich niet zomaar onder de naaimachine leggen, maar met zo'n pels valt het niet op dat alle steken niet even mooi recht zijn.

Hopelijk straks weer een puberkind gelukkig...

Dit weekend vroeg nog iemand wanneer ik dat allemaal doe, want met drie kinderen en dan voltijds werken, wat rondrijden om pubers heen en weer te brengen, één keer per week naailes, dan blijft er na de was en de plas toch niet altijd veel tijd over? Kwestie van prioriteiten stellen en organiseren: lijstjes maken, "voorraadbeheer", structuur. Ik kijk natuurlijk ook wel eens graag TV, vooral de Vlaamse reeksen, maar dat doe ik terwijl ik bergen strijk wegwerk. Ik probeer het hier netjes te houden, maar alles van boven naar onder poetsen doe ik niet alle weken, en die ruiten vallen er heus niet uit als ze niet blinken. Brood komt bij ons bijna altijd uit de diepvries, en boodschappen doe ik liever niet meer dan één keer per week. En ja, ik kom ook buiten met vrienden. Gelukkig heb ik meestal veel energie en weinig slaap nodig...

Als ik oud en versleten ben, ga ik niet met een warm gevoel terugdenken aan alle uren die ik gepoetst heb, maar wel blij zijn met alles wat ik zelf gemaakt heb, de mensen die ik daarmee blij gemaakt heb en de tijd die ik met vrienden en familie heb doorgebracht.

koffiemok

In de naailes vanavond naaide ik een beetje verder aan de broek voor de puberzoon, maar hij moet nog één keertje passen voor alles definitief wordt afgewerkt, dus daaraan kon ik niet verder. Omdat we de techniek van de rits met beleg geleerd hadden, wou ik ook wel eens weten of het dan lukte om een kapotte rits in een jeans te vervangen. Missie geslaagd. Daarna was er nog tijd over, dus begon ik maar aan nog maar eens een rokje voor mezelf.

De creatieve honger was nog niet gestild voor vandaag, en er rijpte weer een idee in mijn hoofd. Ik wou nog eens een koffiemok met porseleinverf versieren. Mijn handschrift is niet echt geweldig, dus ik sneed letters uit met mijn snijplotter en plakte die op de mok. Met een afwassponsje dopte ik de verf op de mok. Dat geeft een klein beetje een glittereffect. Nadien de sticker verwijderen (beetje prutswerk), wat retoucheren en klaar. Morgen nog in de oven bakken om de verf te fixeren.

een schortje voor Julie

Dit kinderschortje volgens Japans model lag ook al klaar om afgewerkt te worden toen de Pfaff het liet afweten. Het leuke aan dit model vind ik dat er geen ingewikkelde sluitingen zijn, gewoon over het hoofd trekken... Het schortje kan niet van de schouders afzakken en geeft door de gekruiste achterpanden toch genoeg bewegingsvrijheid. Het beschermt een groot stuk van de kledij zodat het kind naar hartenlust kan kliederen.


Ik zag het idee op Pinterest, maar vond geen kant en klaar patroon. Daarom zocht ik naar een jurkje, tekende eerst de voorkant over en maakte dan zelf een patroon voor de achterkant dat de zijnaad van de ene kant met de schoudernaad van de andere kant verbond. De randjes werkte ik af met een biaislint dat ik zelf maakte van een schattig blauw-wit stofje.

Toen ik de tekst erop aan het zeefdrukken was met mijn goeie kleren aan, zeiden mijn kinderen dat ik misschien voor mezelf ook best zo'n model zou maken. Verstandig toch, die pubers...

Ik ben alleszins fan van dat zeefdrukken. Deze keer gebruikte ik witte verf omdat dat beter bij het biaislint paste en ook wat zachter is voor een kind. De favoriete hond van Julie mocht hierbij uiteraard niet ontbreken. De bestellingen van mijn eigen kinderen lopen ook binnen ;-)