knuffelpennenzak

"Mama, kan jij van een knuffeldiertje ook een pennenzak maken?"

Tuurlijk kan mama dat. Denkt ze toch...

Toch even wat nadenken, en met wat tips en hulp van de grootste puber de hond op de operatietafel gelegd, rug opengemaakt, liposuctie van de buik, gezorgd dat de vulling van poten, staart en kop bleef zitten en een binnenzakje gemaakt voor de hond van een restje stof met blauwe schaapjes. Een beetje handwerk hier en daar, want zo'n hond laat zich niet zomaar onder de naaimachine leggen, maar met zo'n pels valt het niet op dat alle steken niet even mooi recht zijn.

Hopelijk straks weer een puberkind gelukkig...

Dit weekend vroeg nog iemand wanneer ik dat allemaal doe, want met drie kinderen en dan voltijds werken, wat rondrijden om pubers heen en weer te brengen, één keer per week naailes, dan blijft er na de was en de plas toch niet altijd veel tijd over? Kwestie van prioriteiten stellen en organiseren: lijstjes maken, "voorraadbeheer", structuur. Ik kijk natuurlijk ook wel eens graag TV, vooral de Vlaamse reeksen, maar dat doe ik terwijl ik bergen strijk wegwerk. Ik probeer het hier netjes te houden, maar alles van boven naar onder poetsen doe ik niet alle weken, en die ruiten vallen er heus niet uit als ze niet blinken. Brood komt bij ons bijna altijd uit de diepvries, en boodschappen doe ik liever niet meer dan één keer per week. En ja, ik kom ook buiten met vrienden. Gelukkig heb ik meestal veel energie en weinig slaap nodig...

Als ik oud en versleten ben, ga ik niet met een warm gevoel terugdenken aan alle uren die ik gepoetst heb, maar wel blij zijn met alles wat ik zelf gemaakt heb, de mensen die ik daarmee blij gemaakt heb en de tijd die ik met vrienden en familie heb doorgebracht.